12 jan Eugene Groen – KERN projectinrichting
Eugene Groen – KERN projectinrichting
Tot de kern in Amsterdam Noord
Mijn interview gast van vandaag zetelt op de begane grond van een verborgen pareltje in Amsterdam Noord. Eugene Groen, founder en DGA van KERN projectinrichting.
Tekst Marc van Zoelen
“Kom maar gauw verder” nodigt Groen mij uit. “dan laat ik je meteen mijn activiteiten zien”. En inderdaad. In de slim ingerichte working showroom staan met name de producten waar Eugene zich naast de standaard projectinrichting mee bezig houdt.
“KERN is in 2004 opgericht met als vestigingsplaats ’s Graveland. Ik wilde onze klanten zo goed mogelijk bedienen en ontzorgen en dan op hoog niveau. Een turnkey totaalinrichting en alles er op en er aan”. Zo de kop is er af. Ga verder Eugene, je maakt me nieuwsgierig. “Samen met een zakenpartner zijn we tegelijkertijd gestart met KERN Projectinrichting BV en het agenturenbedrijf BOL Interieur Agenturen. We richtten meteen het label MOOIWERKEN op en deden in die tijd ook veel beurzen. Na verloop van tijd liepen onze wegen echter uiteen en ben ik zelfstandig verder gegaan”. Waarom heet jouw bedrijf KERN, vraag ik. “In het verleden heb ik een tijd als assistent exportmanager gewerkt voor Assenburg/ASPA en ondersteunde daarin onder andere de toenmalige ASPA dealer in Zwitserland. KERN. Ik vond die naam krachtig, en bij een totaalinrichting gaat het om het bij elkaar brengen van verschillende disciplines. Mijn visie is dat wij alles moeten beheersen en dan ook tot de KERN komen en alles wat nodig is voor de klant bij elkaar brengen. Zo is het gekomen”.
Over opleidingen en de vroegere carrière van Eugene komen we straks nog uitvoerig te spreken. Maar eerst ben ik benieuwd naar wat ik allemaal in de showroom zie staan en hangen.
“Ja gaaf hè?”, vervolgt Groen. “Vanuit Portugal importeren we de akoestische en design kurk producten, uit Zuid- Duitsland importeren we onze wollen panelen. Portugal is van oudsher een kurk land. In het zuiden zijn onmetelijke plantages waar men de kurkbomen kweekt. De kurk wordt vervolgens in het Noorden, rond Porto, in de fabrieken van Silentium/Muratto verwerkt tot een enorme verscheidenheid aan producten. Ik ga er regelmatig met opdrachtgevers en architecten naar toe. Dan zie je de verbazing bij iedereen. Niemand beseft hoe groot die industrie daar is. Ik ben via-via in contact gekomen met de Portugezen. Mijn eerste contacten waren met RAIO. Een fabrikant van waanzinnige vergader – en teamtafels die ik nog steeds vaak toe pas in projecten. Het is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby, maar het past perfect binnen het concept van Biophilic Design”. Een helder verhaal.
Hoe ben je überhaupt ooit in de projectinrichting verzeild geraakt?
“Na mijn studietijd ben ik het Leger ingegaan. Ben 5 jaar gestationeerd geweest in Duitsland voor het ministerie van defensie bij een tankbataljon. Mooie tijd. In die periode ontmoette ik de vriend van mijn zus, Ed Floore”. Aha, haak ik daar meteen op in. Dan is de link naar ons vak snel gelegd. “Helemaal goed'” geeft Groen aan. “Ed haalde mij in 1986 bij Steelcase naar binnen en daar ben ik het inrichtings vak gaan leren. Ik heb daar 6 jaar gewerkt. Steelcase werkte in die tijd rechtstreeks op de markt maar wilde een dealer netwerk opzetten. Daar ben ik op ingestapt. Ed Floore ging vervolgens Jan Jansen (toenmalig CEO van Samas) achterna en vertrok ook naar Samas. Voor mij was dat ook een reden om te gaan. Ik heb toen samen met 2 andere partners de Steelcase dealer KMG ( kantoor management groep) opgericht”.
KMG was in die tijd een stevige Steelcase dealer. “Jazeker”, vult Groen aan. “En dat was voor mij een hele leerzame periode. Ik ging ineens als lokale aanbieder werken in plaats van direct vanaf de fabriek. Dat was even andere koek! Wat een verschil”.
Eugene pakt door en vestigt zijn naam steeds vaster in de branche. Na anderhalf jaar wordt hij dan ook gevraagd om naar WAIKO (Duitse producent van kantoormeubilair) te komen. “WAIKO had toen twee vestigingen: een in Rotterdam en een in Hoofddorp. Ook daar ik een goeie tijd gehad”.
Na twee jaar wordt Groen echter weer door oude bekende Ed Floore benaderd die inmiddels zijn kwartier bij SAMAS stevig had gemaakt. “Ja, ik kreeg daar de kans om internationaal te gaan werken; altijd al een wens van mij geweest. Als export assistent van Floore werd ik verantwoordelijk voor het promoten van het Assenburg assortiment in Duitsland en Zwitserland. (met een eigen assortimenten bediende Assenburg het dealerverkoopkanaal van SAMAS; ASPA richtte zich met haar productportfolio op de directe verkoop en grote accounts). Ik zat minimaal twee keer per maand in Berlijn en gaf support op grote projecten en international accounts en ik werkte mee aan het opleiden van de salesmedewerkers bij onze dealers”.
Dat zal niet gemakkelijk zijn geweest om de Duitse markt vanuit Nederland te bewerken, opper ik met enige ervaring op dat gebied. “Wat je zegt”, beaamt Groen. “Daar kwamen wij na verloop van tijd natuurlijk wel achter. Er was “Ein gewisses Akzeptanzproblem” voor staalmeubelen dus ben ik mij meer gaan richten op internationale en Nederlandse ondernemingen met een vestiging in Duitsland. Toen werd het een stuk eenvoudiger”.
Nadat Samas SCHÄRF in Duitsland overneemt wordt de functie van Groen overbodig en vertrekt de professional naar Jager in Hoofddorp. “Samen met oud collega Marco van Essen was ik als sales manager verantwoordelijk voor een aantal Jager vestigingen. Nee, de inrichtingsdivisie was wel oké maar het was de investeerder meer te doen om schaalvergroting van onze afdeling kantoorartikelen en machines. Daar lag nou niet echt mijn hart. Mijn MBA studie is daar nog wel van pas gekomen omdat ik een tijd ben ingezet als troubleshooter bij de vestigingen die te weinig rendement draaiden”.
Genoeg over je werk nu. Wat drijft jou Eugene?
“Allereerst mijn gezin. Wij hebben vier kinderen en een actief sociaal leven. Ik ben dol op reizen en omdat onze oudste dochter een dans – en choreografiecarrière in Dubai heeft. ben ik daar ook regelmatig”. En sporten?, vraag ik naar de bekende weg. “Fietsen met een hoofdletter F. Op mijn racefiets een rondje IJsselmeer. de KIKA tour, Tour For Life of fietsen voor een ander goed doel. Ik doe dat met alles wat ik in me heb”. Uit betrouwbare bron weet ik dat dat geen kinderachtige fietstochtjes zijn. Chapeau!
“Zoals je merkt ben ik nog lang niet klaar. Ambities genoeg. En als ik mag kiezen zou ik graag Raymond Cloosterman van Rituals een keer ontmoeten. Briljant hoe hij zijn Rituals zo snel heeft laten groeien met een unieke kijk op marketing”.
Ik zie het al, Eugene Groen zit vol energie en plannen.
Die blijft ook zonder zijn kurk wel drijven.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.